Aşk bir ilimdir; esra’r dolu sır dolu… Ona ancak gönülden
bakanlar nail olur, Hak ile hemdem olanlar erer ancak o ilme.
Aşkın sureti sırdır. Sırlar içinde kaybolmakla görülür ancak
o suret. Yar’in cemali ancak aşkın esra’r-ı ile aydınlanır. O cemal alır seni
senden; sen, sen olmaktan çıkar artık bir esra’r olursun. Sesinin buz kesmesi
de ondandır.
Ayn, Şın, Gaf’ta; Elif’i Sin’i Ra’yı aramaktır aşk. Harflerde
saklı olan sırrı ararsın aşk ile. Sevgilinin o cennet kokan nefesini ararsın esra’r-lı
harfler içerisinde. Rabbin, Habibi ile olan aşkı'dır harflerdeki sır; ‘’Elif Lam Mim’… Kimse
bilmez, sevenle sevilenden başka kimse çözemez bu esra'r-ı ...
Sonra döner kendinde ararsın herşeyi; sevmeyi, sevilmemeyi,
susmayı, hiç sayılmayı… Şehrin muhtelif yerlerinde ararsın sonra bu esra’r-ı,
muhtelif yerlerde aşk acısı çekersin sessizce, kimse bilmeden. Bir tebessümde
ararsın, çözmeye çalışırsın bu sırrı. Söylenilen yalanların sebebini bulmaya
çalışırsın. Yalan da olsa umut ararsın o sözlerde. Ama hepsi sır olur esra’r
olur ötelerde…
Verdiğin sözleri bir tütüne sarar çekersin içine ve
ciğerlerin parçalanır bir nefesle. Terk edersin verdiğin sözleri ve sevgilinin
bulunduğu şehri… O anlamaz pervasızca öteler seni ötekileştirir, bambaşka bir
diyara saptırır yolunu, bilmediğin görmediğin kişiler karşılar seni oralarda…
Ağlaşırsın onlarla ama sırrını söylemezsin kimselere…
Esra’r-ı sorarsın kendine, cevaplar içinde kaybolur
gidersin. Hakkını helal etmek istemezsin ama nasıl ki ana sütü keskin bir bıçak
gibi keser bedduayı, aşk’ta öyle keser haramı. Helaller haram olur sana;
konuşmak, nefes almak ve o güzel gözlere bakmak...
Esra’r-ı çözmeye çalışırsın ve yaklaşırsın git gide. O sırra
nail olmaya başlarsın ve bir bir cevaplar belirir gözünün önünde;
- ‘’Elif Sin Ra’’; Esra’r: Esr’eden’dir aşk... Kaplar insanın
her yanını, hapseder içine…
- ‘’Elif Sin Ra’’; Esra’r: Esr’edir aşk… Hayatın her yanını
esr’e ile okursun. Bütün harflerini inceltir yazılanların ve söylenenlerin,
güzelleştirir çekilen acılarını...
- ‘’Elif Sin Ra’’; Esra’r: Esra’rdır aşkın ta! Kendisi… Sırdır,
söyleyemezsin hiç kimseye ve susar çekip gidersin edeplice…
